De eerste stap zetten,  in het diepe duiken, de sprong wagen, ervoor gaan, gewoon doen, noem het wat je wilt, maar die eerste stap zetten blijft heel spannend.

Zo sta ik aan de vooravond van mijn coaching praktijk HeJo Coaching. De diploma’s zijn behaald, er is heel wat geoefend, gerepeteerd, getwijfeld, aangemoedigd, diep adem gehaald.  De website gaat online, de praktijkruimte is gebouwd.

Nu gaat het beginnen. Nu weet ik, dit kan ik, dit wil ik. Voor mij als mens, als Christen, als vrouw is het gewoon duidelijk dat een mens er voor een ander mag zijn. In wat voor vorm dan ook, een ieder van ons heeft iets te bieden.

Ik wil dat doen door middel van life coaching. Ondersteund door de behaalde diploma’s, mijn ervaringen, mijn geloof, mijn overtuigingen en de liefde en warmte die ik heb voor anderen in te zetten ten behoeve van die anderen.

Nu dus de laatste stap, of eigenlijk ook wel weer de eerste stap.  Hoe moeilijk, hoe eng, spannend, maar ook inspirerend, motiverend dat is. Het maakt me blij en tegelijk ook wat bang.

De vele hindernissen die ik zal tegen komen, opgegooid door de maatschappij en mijn specifieke cultuur, of door mijn omgeving en niet in de laatste plaats door mijzelf, kunnen mij weerhouden mijn hart te volgen.

Wat zullen ze wel niet denken? Dit kan ik helemaal niet. Het is ongepast. Het is onmogelijk voor mij. Dat lukt mij nooit. En zo nog vele meer. Herken jij ze? Ik wel. Dat stemmetje van gepastheid, negativiteit, ontmoediging, sociale controle.

Maar toch houd ik bij wijze van mijn adem in en spring in het diepe. Ik hoop dat ik dan ook jou mag helpen een goede balans te vinden tussen wat jou blij maakt en hoe je iets voor een ander betekenen kan door juist jezelf te zijn. Daarvoor moet dan ook een eerste stap gezet worden. Je zal de sprong ook moeten wagen en het gewoon moeten doen. Op jouw unieke wijze.

Ik zeg; duik er eens in, misschien wel in het diepe. Schud dat keurslijf eens af en zie eens hoe uniek jij bent en zet die eerste stap.