Kerst 2021 is al weer voorbij.

Heb je het gevierd ondanks de rare situatie nu om ons heen? Ondanks de restricties? Heb je het gevierd? Het feest dat een licht in de wereld brengt. Heb je de warmte die het geeft kunnen delen met familie, vrienden, medebewoners, kerkgemeente, buren? Ter plekke of op afstand? Bij elkaar thuis of via het beeldscherm…….

Heb je jezelf opgesloten en ben je blij dat Kerst voorbij is? Blij dat het bijna over is met de confrontatie van warme overdadige gezelligheid op tv, de reclames van grootse Kerstfeesten waar wel naar een ander omgekeken wordt.

Wat doet Kerst met een mens.

Wat doet Kerst met jou? Voel jij de warmte, kijk jij uit naar het licht dat het brengt in de koude donkere winter december maand?  Kijk jij uit naar samen zijn met familie of vrienden, cadeaus geven, genieten van eten? Kijk jij uit naar de viering in een kerk, het zingen van de Kerstliederen, het kaarslicht? Kijk jij uit naar het delen van dat alles?

Of kijk jij uit naar januari, zodat je deze zogenaamde feestdagen achter je kan laten. Opgelucht dat alles weer “normaal” is, waardoor het niet overduidelijk is dat je alleen bent, want dat op zich doet al zeer genoeg.

Ik zie in deze wereld zo onvoorstelbaar veel eenzaamheid. Ik ben bang dat wij als mensheid, als individuen, verleerd zijn om te zien naar een ander. Kunnen we weer leren voorbij de verschillen te kijken om wat warmte te brengen in het hart van een ander?  Zou dat niet fantastisch zijn? Gewoon, om niet? Gewoon, omdat het zo nodig is. Gewoon, omdat het die ander, maar ook ons, zo immens goed doet.